tag:blogger.com,1999:blog-75187875993018324842024-02-20T20:19:44.545-08:00De gekte die ik heetBart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-2359241480534881612010-12-02T03:09:00.000-08:002010-12-02T03:09:52.559-08:00Ik doe maar mijn ding, een dansje en lieve kleine kriebelende vriendjes in Awesome Christmas Town.<div style="text-align: justify;">De gillende Amerikaanse dames staan verkleed en al te wachten op een ronddobberende kinderdisco. Het is 29 oktober en vanwege examens op één november is de door mijn bedrijf georganiseerde Halloween Cruise maar 2 dagen vervroegd. Met een 65 dollar entree kon men zich bezatten tot ze scheel begonnen te zien en schuimbekkend op de golven van de zee zich naar de reling konden begeven. Daar sta je dan, een zelfde soort boot , hetzelfde rondje door de haven langs het Opera House en onder de Harbour Bridge door. De stoelen stonden alweer aan de zijkant naast elkaar opgesteld en de discolichten waren weer net zo saai als vroeger. Met hier een daar een verdwaalde Aziaat zoals je hier zoveel ziet schudde de boot heen en weer van het gedans op de dansvloer. Binnen een kleine 3 uur hadden sommigen zich al zo klem gezopen dat het einde van de avond niet meer gezamenlijk kon worden afgesloten op de afterparty wegens weigering bij de Cargo Bar. Die Amerikanen ook altijd, ze kunnen niks hebben!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Alsof ik al niet genoeg heb gedanst kwam ik een facebook bericht <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>tegen over een flashmob voor het Sydney Opera House. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ik zag mezelf nog niet op de trappen staan me l33t discomoves te doen, maarja…. Waarom ook niet?. Leuk om later aan je kleinkinderen te vertellen. Met een groep waaghalzen uit het stagehuis gingen we naar onze eerste oefenavond. Het positiviteitsgehalte van de aanwezige heren was angstaanjagend hoog als je begrijpt wat ik bedoel. Toch maakte dat het hele gebeuren hilarisch grappig. Na uren flink geoefend te hebben in een bezwete ruimte met mijn mededansers zat het dansje er aardig in. Tijdens de 2<sup>e</sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>oefenavond waren de vastgeroeste heupen losgekomen gingen de dansmoves ritmisch correct met de groep en met enthousiasme was het wachten op de beruchte zondag.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Daar sta je dan achter het Opera House met een zon brandend in je nek en gevoelstemperatuur van rond de 30 graden. De two minutes of fame zaten eraan te komen. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Met een korte pauze voordat het ging gebeuren was het rond het Opera House nog aardig uitgestorven. Na een klein hapje te hebben gedaan was het teruglopen naar de trappen van het Opera House. Niet verwacht dat de opkomst zo hoog was. Het was dan wel al een beetje aangekondigd in de krant (ja, ik sta er met mijn hoofd in) en een korte aankondiging op tv maar het was toch een flashmob waarvan de tijd niet bekend was. Schokkend genoeg waren er een paar honderd toeschouwers aanwezig. Al wachtend op de start van deze formidabele dans begon de spanning te stijgen. Het moment eindelijk daar was het idee dat je er met een stuk of 250/300 dansers daar stond toch wel een prettig idee. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">Zie hier ons choreografisch hoogstandje.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><a href="http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3Dqpgr3vDK5Bc&h=b074aWWa2wN6JniUY9XRp2ib4tw">http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3Dqpgr3vDK5Bc&h=b074aWWa2wN6JniUY9XRp2ib4tw</a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: center;">Legen…… wait for it…….. DARY =]</div><span lang="EN-AU" style="mso-ansi-language: EN-AU;"> <!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" /> <!--[endif]--><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal"></div><div style="text-align: justify;">Met een kerstparade al achter de rug was het tijd om kamer 2 te veranderen in Awesome Christmas Town. Met mijn beste kamergenoot de heer R. was het dus kerstinkopen doen om de kerstsfeer in het huis op gang te brengen. Maar eerst was het tijd om onze kamer te ontdoen van onze kleine lieve vriendjes waar wij onze kamer mee moeten delen.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Met de hitte van de laatste tijd zijn deze kleine kriebelende kakkerlakjes flink aan het groeien. Ja, je kan er hier niet omheen, deze diertjes die hier in grote aantallen aanwezig zijn waarvan sommigen zo groot kunnen worden als je grote teen en soms nog wel groter hebben zich genesteld in de vertrekken van kamer 2. Gelukkig is de schade nog beperkt tot kleine schattige beestjes maar uit voorzorgsmaatregelen zijn we maar onze kamer kakkerlak gaan maken. Met een volle bus Morteïn cockroach killer is onze kamer binnen een paar minuten omgetoverd in een gaskamer. Achter en onder de koelkast bleek een meetingpoint te zijn van kakkerlakken die acuut hun vergadering ten einde moesten brengen. Na een redelijke slachtpartij en de vloer bezaaid met tientallen slachtoffers moesten we helaas mededelen dat één hele bus niet voldoet om de kamer volledig kakkerlak vrij te maken. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Na deze goede toch vergeefse poging was het tijd om de kerstboom te versieren.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Met onze Antlers en rooie neus op en een kerstmuziekje aan is de boom succesvol en met trots versierd en is de kamer omgedoopt tot Awesome Christmas Town!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs2sHVM9OxeJ_TFjGkWiidIet_c5XYVeq9L-e8z1d4Ri7KJjH14fMvasFUi8mD3QdHVkynfvIv3ifEZ8K9YZJ0O6U4C1zLCzE2Dxn16xQ1BXxZE_wSgfgobvNcJ2rDff_uMxKzD82OFz9B/s1600/DSC00943.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs2sHVM9OxeJ_TFjGkWiidIet_c5XYVeq9L-e8z1d4Ri7KJjH14fMvasFUi8mD3QdHVkynfvIv3ifEZ8K9YZJ0O6U4C1zLCzE2Dxn16xQ1BXxZE_wSgfgobvNcJ2rDff_uMxKzD82OFz9B/s320/DSC00943.JPG" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><div style="text-align: justify;"><br />
</div><!--[endif]--><o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-35897195108302256902010-10-25T21:45:00.000-07:002010-10-25T21:45:20.989-07:00Saaie dingen, leuke dingen, en afgebrande dingen zo heb je van alles wat.<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Na al dat feesten werd het eens tijd dat ik weer wat cultuur dingen ging opsnuiven, wat beton ging bewonderen en genieten van natuurlijke schoonheid van Australië. Dat nadat ik eerst vier uur in de bus heb moeten zitten natuurlijk want men moest zo nodig beelden van Canberra hebben. Wel begrijpelijk maar het stond niet bovenaan mijn to do list voor Australië. Opstaan tussen 6 en 7 op je zondag, daar zit niemand op te wachten. Helemaal niet voor de hoofdstad van Australië. Het verhaal zit zo dat men niet kon beslissen of Melbourne of Sydney de hoofdstad zou moeten zijn van Australië… Dus bouwen ze een stad met een 1.1 biljoen dollar parlementsgebouw <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ergens in een heuvel, tussen Sydney en Melbourne in niemandsland niet veel groter dan Groningen. Wel te verstaan 70% van de bewoners is een <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ambtenaar, zo kom je toch lekker makkelijk van dat volk af,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>misschien is zo’n stad toch niet zo’n slecht idee. Volgens mij hebben wij in de Polder nog wel wat plek waar we ze allemaal kwijt kunnen.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Dat eindelijk achter de rug was de volgende stop de Floriade, in Nederland heel normaal, hier… vinden ze een park met wat bloemen blijkbaar fascinerend. Nog nooit zoveel belangstelling gezien voor een normaal park met wat bloemen. Misschien zijn we in Nederland wat dat betreft toch wel wat verwend. Met als afsluiting van de dag the Anzac War Memorial, een indrukwekkend groot gebouw waar de stilte heerst en het respect voor de gevallen soldaten groot is. Erg mooi en respectvol. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Wat volgde is een vier uur lange busreis terug naar Sydney. Je begrijpt al wel dat dit niet echt mijn reisjes zijn, het is niet elk weekend feest dat ik op pad moet voor stage. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Na deze dag was ik wel weer toe aan een feestje! =-] <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">En feestjes daar ben ik goed in natuurlijk! Op de vrijdag is het weer tijd om de stoute broek aan te trekken en in het huis is ondertussen wel bekend welke broek dat is. Met wat jarigen in het huis<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>die graag even iets anders wilden dan de Ivy zijn we richting The Chinese Laundry vertrokken. Keiharde techno in `the Cave` een donkere kelder en house zoals we dat thuis kennen in een knus zaaltje met wat leuke discolichtjes met een enkele verlichte wasmachines om de naam nog enigszins eer aan te doen. Toch zeer zeker een topavond! <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Labour Day op de maandag was een mooi excuus om je<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>weekend te verlengen, het drankmisbruik te vergroten en je levensduur weer iets te verminderen. Met een gratis kaartje voor de afterparty van parklife in de Scary Canary backpackershostel was het weer stampen op zijn Hollands.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>"Knapperig geflambeerd"</b><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Velen zijn ondertussen heimwee aan het krijgen naar de culinaire hoogstandjes van wat het groot Nederlands kookboek ons te bieden heeft zoals, een patatje oorlog of joppiesaus , frikadellen, kaassoufflés, broodje bal met mayo en niet te vergeten bitterballen en kroketten! Als het kon trokken we het ook nog ergens uit een muur om het extra Nederlands te maken. Laat het nou net zo zijn dat kroketten gemakkelijk zelf te maken zijn. Met dit idee zijn we op het grote web op zoek gegaan naar een geschikt recept om zelf kroketten te knutselen. Vol goede moed liepen we door de winkel met een recept in ons hand. Terwijl we de moeilijke en zware taak hadden om de juiste olie uit te kiezen uit de vele geschikte soorten kregen we een verontrustend telefoontje van één van de huisgenoten. Het lawaaierige brandalarm maakte nogal veel lawaai op de achtergrond en de paniek was duidelijk herkenbaar is de stem aan de andere kant van de lijn. Er was blijkbaar iets misgegaan… <br style="mso-special-character: line-break;" /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyiNIO3ft8E5cdizymmPzU3d5G0AT2VHUImS0BeDEvAZdOfqPGaq7EPeGSWivF_iWVO99Io0VM5XSd6jGJaWfQlspzQNJqnIYr_Avf5lkPCm1dntS4Cxf9zlkK25C7aY_E4Wv2Kqhh46_6/s1600/33622_154886587879621_100000748431239_311554_3780323_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyiNIO3ft8E5cdizymmPzU3d5G0AT2VHUImS0BeDEvAZdOfqPGaq7EPeGSWivF_iWVO99Io0VM5XSd6jGJaWfQlspzQNJqnIYr_Avf5lkPCm1dntS4Cxf9zlkK25C7aY_E4Wv2Kqhh46_6/s320/33622_154886587879621_100000748431239_311554_3780323_n.jpg" width="240" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black;"></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black;">En dan zit je zo opeens zonder keuken maar zijn de kakkerlakken die zich schuil hielden in de afzuigkap knapperig geflambeerd.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black;"><br />
</span></div>Maarja No Worries, De zomer was al onderweg en daarbij ook een nieuwe BBQ ter compensatie. De rust in het huis die altijd hevig werd verstoord tijdens etenstijd waarbij 10 eetgroepen gebruik willen maken van dezelfde keuken is nu wedergekeerd. Het is langer licht en de drukte rondom de BBQ wordt verspreid over de hele avond. Misschien toch nog even een bedankje voor degene die dit heeft mogelijk gemaakt. Wat er echt is gebeurd is niet zeker maar het achterstallig onderhoud van de met vet volgezogen afzuigkap was een feit.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Dan was het eindelijk tijd voor de Blue Mountains, een tripje waar ik al een tijdje naar uit keek. Net buiten Sydney kom je direct in nationale parken en berggebieden terecht. De Blue Mountains is toch wel één van de bekendste van Australië. Met daarvoor nog een stop in het Featherdale Wildlife park gaan al je wensen in vervulling. Op de foto met Koala’s, Wallaby’s, Kangaroes en andere lijpe beesten.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ook gezien de Tasmanian Devil (al kon deze geen wervelwind). Hier geen verhaal want de foto’s zeggen meer. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEN1sPKcws4-ixrntEtAzoRBxeqGYa5zi4bFd28sCKwLKX_JHQxUjNb7UDb-4ZcCdUpopqmW0lPzoXlQtBj4mtflNEpenuq-tY9De42_rOoHybuAHSnUK1T4AP7sOMUc_6h3w0prphx-HW/s1600/DSC00970.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEN1sPKcws4-ixrntEtAzoRBxeqGYa5zi4bFd28sCKwLKX_JHQxUjNb7UDb-4ZcCdUpopqmW0lPzoXlQtBj4mtflNEpenuq-tY9De42_rOoHybuAHSnUK1T4AP7sOMUc_6h3w0prphx-HW/s200/DSC00970.JPG" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkpU5ZoXupzMDTt1Ty46vUNLYf5aHmDo5hKNCbRLi6a1Vloy7JWI_tgzTkBEBb6J3fjX4VAXLa-qk6Pn0CGIbntuuPiiluiroQVMcH7cYaPpSX40t-OwzsLdAMnbLLLg2bfWF2u6IWs0zd/s1600/PA170058.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkpU5ZoXupzMDTt1Ty46vUNLYf5aHmDo5hKNCbRLi6a1Vloy7JWI_tgzTkBEBb6J3fjX4VAXLa-qk6Pn0CGIbntuuPiiluiroQVMcH7cYaPpSX40t-OwzsLdAMnbLLLg2bfWF2u6IWs0zd/s200/PA170058.JPG" width="200" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Taz! Wombat</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEw2KyT_6t2VvdDhBjcKQtBTzDhJOlGiNOuORty3uxtOT_KU73UOIFp-bnFixxB1WXQpnLjy1qRDETi7iar7_m3FlVZ3WM9OY_qhHWeFL2KXjicjTJH7Kr2EVOIq5ODxC5vQhswdxpa3C2/s1600/DSC00962.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEw2KyT_6t2VvdDhBjcKQtBTzDhJOlGiNOuORty3uxtOT_KU73UOIFp-bnFixxB1WXQpnLjy1qRDETi7iar7_m3FlVZ3WM9OY_qhHWeFL2KXjicjTJH7Kr2EVOIq5ODxC5vQhswdxpa3C2/s200/DSC00962.JPG" width="150" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge1fI3NLnNOs0vBuuALm0bNcd6b8WvV-ecA0yCrtrnsKBgWhRttcc53DCJiSb5QE4S5Eyf9L3v4FKOUdUNUxEgw9vfQIEf2F_eGZXmynCDHUk2ZJRLAevQxVaSFfLhySHLzvTRcOvOF77-/s1600/DSC00975.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge1fI3NLnNOs0vBuuALm0bNcd6b8WvV-ecA0yCrtrnsKBgWhRttcc53DCJiSb5QE4S5Eyf9L3v4FKOUdUNUxEgw9vfQIEf2F_eGZXmynCDHUk2ZJRLAevQxVaSFfLhySHLzvTRcOvOF77-/s200/DSC00975.JPG" width="150" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Me & Koala Kangaroo</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkzyGj6lcigws7bI5GqRIXqAHsyOZLIVf-W6wucp5YICZ79E_i68WatBYsOCy3iV0ts2NhjydDXpZ7bxrZINh7REhyphenhyphen3nheAvOQNtKSsNQOHoOOczdu_Jxc0qtdLUa2t7-wABRQJopXDTD2/s1600/PA170096.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkzyGj6lcigws7bI5GqRIXqAHsyOZLIVf-W6wucp5YICZ79E_i68WatBYsOCy3iV0ts2NhjydDXpZ7bxrZINh7REhyphenhyphen3nheAvOQNtKSsNQOHoOOczdu_Jxc0qtdLUa2t7-wABRQJopXDTD2/s200/PA170096.JPG" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz0MdE7eOsFvAce0UbhtIP-fvS7Ry1erOFI7ri1WqHai6wfPYNDQiMtWEV7KfuHDNMdmJQ76HbAy8QZAUAG43CvvkiC-PCNUgZHDfVBH4FCczAG90Q4RMeuWJRWJxI_x0zch30jqozQ-3r/s1600/PA170075.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz0MdE7eOsFvAce0UbhtIP-fvS7Ry1erOFI7ri1WqHai6wfPYNDQiMtWEV7KfuHDNMdmJQ76HbAy8QZAUAG43CvvkiC-PCNUgZHDfVBH4FCczAG90Q4RMeuWJRWJxI_x0zch30jqozQ-3r/s200/PA170075.JPG" width="200" /></a></div><div style="text-align: center;"> Walibi Emoe</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-kqSBGESlA3AAkaNVGXqzfYSsyYgMXiebfpcE9jK6g5MIERzATCHWP4G-5_jMenrjY7tQU44kSynQm8UL_yvTiIuRQFO5R5v2HllVAnrSE6WyNHpmbT4OCKesNvvK9jy3NoXDkSV_Uynq/s1600/68364_484741592462_741192462_6801626_7109035_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-kqSBGESlA3AAkaNVGXqzfYSsyYgMXiebfpcE9jK6g5MIERzATCHWP4G-5_jMenrjY7tQU44kSynQm8UL_yvTiIuRQFO5R5v2HllVAnrSE6WyNHpmbT4OCKesNvvK9jy3NoXDkSV_Uynq/s200/68364_484741592462_741192462_6801626_7109035_n.jpg" width="200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk42nuSJCM9aB85l0J_WwxaFEdWkmA1gvVxUhrlRs2v-lV-yWcTpdtHU2F-qqmZeFjvxcTPlWZVmV2D6gItE0Y-kEdHGZG-Vs38uS79QNXT4hyLu_1_UTw1UX-SwJSBVSbMHVVLeRWW7xu/s1600/DSC01022.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk42nuSJCM9aB85l0J_WwxaFEdWkmA1gvVxUhrlRs2v-lV-yWcTpdtHU2F-qqmZeFjvxcTPlWZVmV2D6gItE0Y-kEdHGZG-Vs38uS79QNXT4hyLu_1_UTw1UX-SwJSBVSbMHVVLeRWW7xu/s200/DSC01022.JPG" width="200" /></a></div><div style="text-align: center;"> Blue Mountains </div><br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br style="mso-special-character: line-break;" /> <br style="mso-special-character: line-break;" /> <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
<br style="mso-special-character: line-break;" /> <br style="mso-special-character: line-break;" /> <o:p></o:p></div>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-35667841790480846092010-09-19T21:39:00.000-07:002010-09-19T21:39:32.755-07:00‘Geel met wit bruisende vreugde en stampen op z'n Hollands’<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Nooit meer zo´n avond als vrijdag! Al wetende dat het een zware avond gaat worden stel ik het happy hour in de Home bar, Darling Harbour nog zo lang mogelijk uit en vertrek ik vanuit het werk eerst naar huis.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Een overhemdje en een aangenaam geurtje later was er nog maar een uur happy hour te gaan en de kans om volledig de weg kwijt te raken werd al minder. Eindelijk in de Home bar aangekomen was er nog een kleine drie kwartier over. Niet helemaal fit voelende, een opkomende keelpijn en<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>over de hele dag 4 plakken brood op de maag begin ik aan versnapering nummer één. Ik kan mij nog zo herinneren dat ik tegen onze huisbelg zei: Morgen ben ik sowieso hartstikke ziek!. Na het eerste slokje werd mijn droge pijnlijke keel geblust met het overheerlijke geel met wit bruisende vreugde wat men bier noemt. Drie kwartier later had ik naast mij nog een stuk of 6 van deze gele rakkers onder mijn hoede. Al de tel kwijt geraakt van hoeveel ik had gedronken en mijn verstand ook al zoekende naar iets, heb ik deze in voor mij redelijk tempo lopen wegwerken. De goede sfeer te pakken gaan we met een select groepje op zoek naar een Subway. Zo slim als ik ben op zo’n avond vond ik blijkbaar een half broodje wel voldoende om alle honger te stillen (maar goed ze zeggen toch dat een biertje te vergelijken is met twee boterhammen denk ik dan). Op zoek naar het volgende festijn kregen we te horen dat helaas maar waar het grote gedeelte van de Nederlandse gemeenschap weer zo nodig naar de Ivy’s moest. De vorige twee katers die ik van de Sparklin wine heb opgelopen waren blijkbaar nog niet erg genoeg dat ik er vanaf kon blijven. Met alleen maar vrouwelijk gezelschap toch binnenkomen te zijn, hoe erg ik er ook aan toe was, was het dit keer dus geen probleem. Het was al wonderbaarlijk dat ik zonder enige moeite binnenkwam en misschien nog wonderbaarlijker dat ik er niet werd uitgezet. Knetterlam zijn in de Ivy’s wordt niet gewaardeerd door de security en ik kan er al een paar opnoemen die eruit zijn gezet of zelfs zijn geweigerd waarbij je mijn alcohol promillage kon delen door 2. Na mijn dansje te hebben gedaan, iedereen heb laten zien dat het gat die ik in mijn broek had steeds maar groter werd en een flesje of misschien wel twee sparkling wine verder was, was het maar beter om de taxi te pakken in de hoop ooit mijn bed te kunnen bereiken.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">De dag die hierop volgde was een dag waarop je zegt nooit meer een druppel alcohol hoopt weg te werken. Mijn maag die compleet leeg was had elk uur wel stuiptrekkingen en mijn gezicht was zo bleek ik mensen kon laten schrikken door alleen maar door het huis rond te lopen.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tegen<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>een uur of vier/vijf kwam ik er langzamerhand weer bovenop. Een avond als dit moet je nou eenmaal eens in de zoveel tijd hebben om je eraan helpen te herinneren dat<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>alcohol een vergif is en de uitspraak ‘drink met mate’<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>niet bedoeld is om de verkoop van alcohol te stimuleren. Geen happy hour’s of Ivy’s voor mij de komende weken. Ik heb mijn lesje wel weer geleerd. Hoop ik…</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Dit eindelijk fysiek en mentaal hebben kunnen verwerken was het weer een week stage doorkomen met als vooruitzicht Defqon One Australië! Dit festival in Nederland groots en bekend om zijn wat hardere ‘boem boem <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>boem’ muziek met vuurwerk en lasers!<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Om deze op en neer hoppende Nederlandse feestelijke heerlijkheid aan de andere kant van de wereld nog groter te maken mocht je als Nederlander dan wel oranje gekleurd en een Nederlandse ID gratis naar binnen. Een kaartje in Australië is al snel rond de 140 dollar omgerekend 100 euro en dit mag je toch niet laten lopen!<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Al op de heenweg was het niveau van conversaties erg hoog. De vraag van een Australiër of wij konden uitleggen hoe je “my dick touches my enkels” moest uitspreken in het Nederlands werd uiteindelijk “Mhein Lhuul Ackt eihn Enkelz” bijna goed maar helaas, maar hij was vol trots en daar gaat het om. Op het terrein aangekomen te zijn moest je eerst langs een horde snuffelende hondjes, iets wat je nooit zou tegenkomen in Nederland. Na ons “ambassador”kaartje te hebben opgehaald en binnen no time de VIP ingang gepasseerd te zijn stonden we op het festival terrein.Met een zonnetje en zogezegd 21 graden wat aanvoelde als 30 was het de mooiste, warmste en meest ideale dag voor een puur Hollands stampfeest. Nog in het achterhoofd dat de vorige week niet mijn beste week was heb ik maar grotendeels water lopen wegtikken. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Zeer blij dat er verschillende ‘stages’ waren gingen we naar de groene area, in de middag minimal/techno wat in de avond overstapte op de meest gruwelijke psy trance. Met mijn partner in crime, ravet**f voor een dag Anne v. B was het helemaal los gaan. Het was zoals de Limburger uit het huis altijd zegt:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Helemoal uit de phanty ghoan jonghe! En dat is dan ook wat we deden.. bij wijze van spreken.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Met nog de main en final act te gaan gingen we naar de main stage voor de vuurwerkshow. Hardstyle is niet mijn ding maar met vuurwerk en een lasershow maak je alles fenomaal. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=M-30LIK5VgQ">http://www.youtube.com/watch?v=M-30LIK5VgQ</a> Voor mijn eigen beelden.</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=qvsEMowO9ak">http://www.youtube.com/watch?v=qvsEMowO9ak</a> Voor hele vette beelden van een collega van mij.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaWHH_5rShXNIAxp2EFhdBeqz-9aKpsCW4VFMh42ZgXAMqFaItbZsqD3RgHsrJp81NZ-G7F2Fxvto_RJG6R6YLW050gagoPF7HY7L-HiS4pq5z9Gw1trjDygzZucJpUDSifyTozClRh_P9/s1600/P9180201.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaWHH_5rShXNIAxp2EFhdBeqz-9aKpsCW4VFMh42ZgXAMqFaItbZsqD3RgHsrJp81NZ-G7F2Fxvto_RJG6R6YLW050gagoPF7HY7L-HiS4pq5z9Gw1trjDygzZucJpUDSifyTozClRh_P9/s320/P9180201.JPG" /></a><br />
<br />
<b>Defqon Down Under 2010</b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-35110210936260305992010-09-09T23:17:00.000-07:002010-09-09T23:17:06.858-07:00Serieuzere onderwerpen maar ja… no worries<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Het is weer zover, met iets teveel vrije tijd om handen ben ik maar weer begonnen met typen. Laat ik het dit keer eens over de Australiërs zelf hebben. Een wat serieuzer onderwerp dan wat ik tot nu toe allemaal heb beschreven.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Onze milieu vriendelijke blanke Engelse kolonie aan de andere kant van de wereld<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>met zijn prachtige flora en fauna wat men koste wat het kost moet beschermen blijkt toch niet zo milieu vriendelijk te zijn als ik eerst had gedacht.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Na ongeveer anderhalf maand in dit land te hebben gezeten wil dit niet meteen zeggen dat het waar is wat ik nu zeg. Toch heb ik al een vreemd vermoeden dat ik mijn gelijk krijg en hoe langer ik hier zit hoe meer dit ook wel wordt bevestigd. Wij Europeanen zijn al goed op weg als ik kijk naar hoe wij met het milieu om zouden willen gaan. Wat er in Nederland gebeurd is natuurlijk ook niet alles. Maar als ik hier zo om mij heen kijken is het enige wat ze doen aan natuurbescherming het benoemen van nationale parken want nationale parken zijn er hier genoeg. Als je buiten Sydney komt rij je er één in en zodra er eruit bent is er alweer een volgende. Het is te vergelijken alsof je <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>alle provincies in Nederland gewoon benoemt tot verschillende nationale parken. Ik bedoel wat ze hier kunnen, kunnen we thuis ook wel.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">“ik wil straks niet op straat staan met een gat in me tas”<o:p></o:p></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Het was naar mijn idee allemaal veelbelovend maar in Australië gaat het allemaal om consumeren consumeren en voor de verandering consumeren. Het heeft dan wel een Engels vlag op hun eigen nationale vlag maar die sterren erop lijken wel afkomstig te zijn van Amerika. Na “fattest country” te hebben opgezocht op google was de 2<sup>e</sup> een artikel wat ging over het feit dat Australië in 2008 wereld’s dikste populatie had. Dat is eigenlijk ook helemaal niet zo vreemd als je ziet hoe alles in grootverpakking wordt verpakt. Meteen al de eerste keer dat ik boodschappen ging doen lach ik al dubbel van het lachen. <span lang="EN-AU" style="mso-ansi-language: EN-AU;">Op een groot bord stond de vermelding met “if you buy 3 items or less you won’t receive a plastic bag’. </span>Is dat even een mooie suggestie naar moeder natuur of wat? Karton hebben ze ook nog nooit van gehoord alles is plastic plastic en ja hoor nog eens plastic. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Je moet de mensen opdringen om de spullen in een eigen meegenomen rugtas te doen. Het is wel zeer aardig hoe men hier met hun klanten om gaat in de supermarkt, ze pakken rustig aan alles één voor één in een plastic tasje voor je. Maar ja als je dagelijks voor 20 a 30 dollar boodschappen doet, elke dag 3 tasjes meekrijgt. Reken maar uit, ik weet ondertussen al wel waar dat gevormde plastic eiland in het midden van de oceaan vandaan komt. Na een tijdje dagelijks met meerdere tasjes thuis gekomen te zijn en je eigenlijk toch een beetje schuldig voelt. Want ja in Nederland neem ik altijd een rugtas mee en meestal zorg ik ook dat ik geen extra tassen bij hoef te kopen. Grote dure auto’s is ook geen probleem hier, het gaat om er hier om waar je in rijdt. Porsche’s genoeg hier. 4wd’s als de BMW X5 zijn hier de normaalste auto’s. In de eerste week kwam ik een stuk of 4/5 Nissan 350z tegen en de aston martin’s heb ik ondertussen ook allemaal al wel gezien. Een beter milieu begint bij jezelf maar dan moet de rest van de wereld ook wel een beetje meehelpen lijkt mij zo. Waar doe ik het eigenlijk nog voor, geef mij maar zo’n plastic zak, of nee ik wil straks niet op straat staan met een gat in me tas dus .doe er maar 2 want extra stevigheid is altijd welkom. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Wel aardige mensen hier daar niet van! Ze hebben een echte no-worries mentaliteit. Het woord komt regelmatig voorbij en al snel merk je dat deze woorden gaat overnemen. Over de telefoon is het al helemaal feest, er wordt altijd gevraagd hoe het met je gaat en voordat je het weet heb je met een vreemde een gesprek over het weer of werkomstandigheden over de telefoon. Dit moet je niet gaan verwarren met een kassière die hi, how are you zegt, als je hierop antwoord en hetzelfde terug vraagt kijken ze je nogal vreemd aan. De eerste paar weken was dit nogal verwarrend, vraag het dan niet denk ik dan maar het blijkt dat how are you gewoon een verlening is van hi.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-spacerun: yes;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Tijdens het schrijven van deze blog mag ik met trots mededelen dat ik een honderdste pageview in één week heb mogen ontvangen. Aangezien ik al vier blogs heb geschreven in één week, (dit is de vijfde in totaal en de tweede van vandaag) zullen het maar vast een stuk of 25 trouwe lezers zijn. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dus ik groet u trouwe lezers en tot een volgende blog want zo kom ik mijn “zware” stagedagen wel door. Maar om het leuk te houden zal ik er de volgende keer wat extra grapjes doorheen doen, dit verhaal moest ik eerst gewoon even kwijt!<o:p></o:p></div>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-32148498411246792972010-09-09T19:33:00.000-07:002010-09-09T19:33:44.477-07:00Een Kinderdisco, barbieknoeien in het park en een beetje leedvermaak<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px;"><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 16px; line-height: 18px;"><b><br />
</b></span></span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 14px;">De eerste drie blogs kwamen in redelijk snel tempo achter elkaar vanwege het feit dat ik ook nog maar een weekendje bezig was met schrijven en een maandje moest inhalen. Om even de lol van het schrijven erin te houden vertel ik maar wat meer details over de tijd die ik in Sydney heb doorgebracht tot zover, want witte stranden tussen mijn tenen, valwissen jagen en foute dansjes is niet het enige wat ik hier heb beleeft in die tijd.</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"> <br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">‘De herinneringen van de kinderdisco’</b><br />
</span></div><div style="text-align: justify;">Één van de leuke avonden was onder andere de partycruise door Sydney harbour by night. Met een stuk of 30 van het huis gingen we al lammig op pad naar de haven waar we zouden worden opgepikt door een partyboot die even een rondje haven zou doen. Bij binnenkomst kwamen de herinneringen van de kinderdisco van vroeger weer naar boven. De stoelen en tafels waren opgestapeld aan de zijkant van de ruimte met daarvoor nog een rij stoelen waar je op kon zitten. Het enige discolicht hing in het midden van het halfvolle zaaltje met mensen die geforceerd drank achterover gooien om zo de sfeer er zo snel mogelijk in te krijgen. Nadat dat was gelukt…. het had niet zoveel tijd nodig, passeerden we de Harbour Bridge met daarachter tevoorschijn komend met lichtjes verlichte Sydney opera house met op de achtergrond de Sydney skyline. Ik kan veel over dat architectonisch ‘hoogstandje’<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>hebben gezegd maar dit was natuurlijk wel een zeer mooi plaatje wat je moet hebben gezien. Na het rondje haven te hebben gedaan en ondertussen knetterlam aan wal zijn te zijn gestrand was de rit terug nog het enige wat ons restte. Voor zover ik me dat nog kan herinneren werden we gezellig met veel te veel man in een openbare bus gepropt waar de chauffeur dolgelukkig van werd. … En tot zover gaat mijn geheugen over die avond,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ik zal wel veilig thuisgekomen zijn denk ik dan. Een geslaagde avond.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjET3pdCA23JUxYxk1PF6nN781XXwhKppKpgvjG0mpgERNVCsIxIP56VZ9q6swBoUNFRTz9P7fOc-D9w3-yV8fOG7F80gPLHsRrD7U1HInA6G16206QLRkklTOSn21ozR0LuacY7CrTXTDJ/s1600/Partybooot.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjET3pdCA23JUxYxk1PF6nN781XXwhKppKpgvjG0mpgERNVCsIxIP56VZ9q6swBoUNFRTz9P7fOc-D9w3-yV8fOG7F80gPLHsRrD7U1HInA6G16206QLRkklTOSn21ozR0LuacY7CrTXTDJ/s320/Partybooot.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
<br />
“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Linedansen, alleen dan doen alsof het leuk is”</b></div></span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Een ander leuke ervaring is het gezamenlijk barbieknoeien in het park. Enkele kilometers van het huis ligt Bronte’s Beach met een daarnaast gelegen parkje waar je gratis gebruik kan maken van gratis BBQ’s. Tijdens het barbieknoeien is er de kans om met een grote groep mensen aan zumba te doen (Linedansen, alleen dan doen alsof het leuk is) of je spaanse dans te verbeteren. Natuurlijk zijn mijn dancing skills al ver boven dat niveau gestegen dus was het niet nodig om me tot dat niveau te verlagen.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Aangezien we er met een stuk of 25 zaten en de kosten van eten hier redelijk hoog zijn moesten we het doen de goedkope varianten van hamburgers. Niet erg natuurlijk, helemaal niet maar wel een drama om ze heel te houden! Gelukkig hebben we ene huisbelg die zot is op kangeroe en deze heerlijk stukjes rondhupsend wild wilde delen. Nou ja wild is het niet echt, het blijkt dat die beesten allemaal verdomd tam zijn dus een goede foto van mij liefdevol knuffelend met Skippy moet een keer gaan lukken! Nog een leuke toevoeging van wat ik heb geleerd van één van mijn ozzy collega’s is dat kangaroe eigenlijk “wat zeg je” betekent in het Aboriginal. Had iets te maken met blanken die vroegen hoe dat beest heette <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>en die Abo mensen het niet verstonden. Dat je het even weet! Maar goed het BBQ’en in het park was dus leuk.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">De arme zielen”<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Het stagehuis is inmiddels volgepropt met studentjes vanuit het hele land met een enkele uitzondering van de huisbelg, twee duutsers en ene Française. Dan blijven er maar een stuk of 45 gekke Hollanders over, valt mee toch? Thuis komend na een lange dag werken is er niks leuker om in de chaos thuis te komen wat het stagehuis heet.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Rond de zes kookgroepen en dat in één normale huiskeuken. Jaja een dolle boel al zeg ik het zelf. Het liefste zou je even lekker de rust willen opzoeken maar helaas is dat niet echt mogelijk hier. Maar goed als ik alle klachten op papier zou zetten over deze organisatie zou ik zo een a4 vol kunnen kladden.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Als één van de eersten van de nieuwe groep heb ik ze één voor één binnen zien druppen in het huis. De arme zielen. Geschrikt komt men het huis binnen met allemaal iets te hoge verwachtingen. Na een paar gezien te hebben zie je er zelf ook wel een beetje de lol van in. Zelf de deur open willen doen om zo die vermoeide maar toch blije gezichten van een veel te lange reis zien omslaan in diepe teleurstelling. Leedvermaak noemt men dat! Het mooiste vermaak wat je kunt bedenken. Sommigen zijn ook niks gewend, thuis nog een schoon kamertje en dan aan de andere kant van de wereld in dit huis terecht komen. …. Ja welkom in het studentenleven, nog even doorzetten mensen het is maar voor een paar maand. Je kunt er alleen maar het beste van maken. Je zit toch met<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>50 man met dezelfde problemen en doelstellingen.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br style="mso-special-character: line-break;" /> <br style="mso-special-character: line-break;" /> <o:p></o:p></div></span>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-66461387275371442002010-09-06T21:19:00.000-07:002010-09-06T23:29:19.116-07:00'om op communicatief hoog niveau verder te communiceren over communicatieve communicatie dingen door middel van communicatie ´<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Het is ondertussen alweer een maand geleden dat ik ben aangekomen op dit stukje prachtland. De lente is ondertussen begonnen en we laten die koude winter achter ons. En een koude winter was het dames en heren! De koudste die ze hier in jaren hebben meegemaakt! </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Voor de thuisblijvers moet ik helaas even de vergelijking maken tussen de zomer in Nederland en de winter in Australië. Ik heb berichten gelezen en gehoord over het noodweer van de afgelopen week, duizenden waterschade claims, zwemmen in de straten van Enschede en zo zijn er nog wel een paar nieuwtjes over de hoeveelheid nattigheid waar Nederland mee te kampen heeft gehad. Gelukkig zijn de winters in Australië zoals de zomers in Nederland maar dan met veel minder regen, felle zon en een stuk of 37 witte stranden die de stad Sydney telt. Dan wel niet tropische temperaturen die je in Nederland kan krijgen maar genoeg om je lichaam te laten bronzigen als je dat zou willen. UV straling genoeg hier! </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Als dit de winter was ga ik voor de zomer maar eens één van die winkeltjes bezoeken die ze hier (in overvloed)</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">hebben over kanker en andere nare zonaandoeningen. Laat ik jullie vooral niet bang maken want ik denk dat de meesten wel door hebben dat zonnebaden hier even iets anders is dan in Nederland en dat ze hier in de loop van tijd een soort van UV-fobie hebben bedacht. In een land met zon zijn ze bang voor de zon waar wij in Nederland constant hopen op een beetje zon, misschien is van land ruilen een goed idee?</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">‘persmappen vouwen en je bureau onderzoeken’<o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">Maar goed, genoeg over al dat goede weer hier! We moeten niet vergeten met welke reden ik naar dit prachtland ben gegaan. Er zijn natuurlijk wel 30 puntjes nodig om straks verder op communicatief hoog niveau verder te communiceren over communicatieve communicatie dingen door middel van communicatie! Ik ben hier om even serieus en toch echt voor school bezig te zijn! Communicatieplannen schrijven, marktverzoeken doen, bladviezen uitbrengen, persmappen vouwen en je bureau onderzoeken, NOEM MAAR OP. Of toch niet?..... Neen! Met ontzettend veel geluk ben ik terecht gekomen bij een studentenreisorganisatie waar ik promotiemateriaal voor moet maken. Om specifieker te zijn, ik moet een promotiefilm maken voor op de website, voor bij presentaties en bijvoorbeeld dvd weggevertjes. Dat betekent dat ik alle reizen dat het bedrijf verzorgd moet filmen om zo uiteindelijk een filmpje van een paar minuten te maken. Arme ik, elk weekend weer in de bus zitten om met mijn handcamera naar de mooiste plekjes rondom Sydney te gaan en blije toeristen filmen.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">Ondertussen heb ik al de eerste trips moeten maken. Zo heb op een 30 kilometer lang strand gelopen, natuurlijk heb ik geen 30 kilometer gelopen want na 300 meter had je het hele strand wel gezien, of eigenlijk ook weer niet maarja…. toch, je kan zeggen dat je op een 30 kilometer lang strand hebt gelopen en daar gaat het om! Diezelfde middag zijn we op zoek gegaan om vallende valwissen te zien vallen en vallen is wat ze deden. Afgelopen weekend heb ik boven op een berg een rainforest treetop walk gedaan en lopen chillen op het Guinness book of record witste strand van de wereld en wit was die zeker! Maar wees gerust ondertussen film ik natuurlijk ook wel een beetje, ik bedoel het is toch allemaal onderdeel van de stage natuurlijk!<o:p></o:p></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLszfviJtQCkhdACQoNTeZUc2YywPsvCi4RgWE5AwKHFAv_HY2thCxYFwjvCGIphxqeeJsgOestNQ9ibMC6jnUXF1km7vZsHANtaadlSmYcIDmeDoegxyinPtt0mwETzk4P0AL3q6CLmRY/s1600/P9050172.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLszfviJtQCkhdACQoNTeZUc2YywPsvCi4RgWE5AwKHFAv_HY2thCxYFwjvCGIphxqeeJsgOestNQ9ibMC6jnUXF1km7vZsHANtaadlSmYcIDmeDoegxyinPtt0mwETzk4P0AL3q6CLmRY/s320/P9050172.JPG" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Jervis Bay - Hyams Beach</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">Ik weet dat veel vrienden en medeklasgenoten zich zullen afvragen wat deze reis mij nou gaat kosten of uiteindelijk heeft gekost. Velen kiezen voor een stage waar je lekker wat geld verdient, het liefste zo dicht mogelijk bij je familie of andere geliefden zit en lekker tijdens je koffiepauze Nederlands kan praten. Na mijn MBO stages te hebben gedaan zag ik dit dus echt niet meer zitten. Stage lopen in Nederland is namelijk dramatisch saai! Lieve mensen, na een aantal weken kan ik zeker zeggen dat een buitenland stage een levenservaring is die je nooit zal vergeten. En de grootste fout die je kan maken is om de makkelijkste weg te kiezen en lekker in dat kikkerlandje een saai kantoorbaantje moet aannemen. Natuurlijk zullen er mensen zijn die deze reis niet kunnen betalen. Ik was nooit een big spender en geld uitgeven was voor mij een zonde. Ik ben blij dat ik me jarenlang niet heb lopen verwennen want daardoor zit ik nu in één van de mooiste landen van de wereld en dan mag het heus wel wat kosten.<o:p></o:p></span></div>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-31800579469738972612010-09-05T21:49:00.000-07:002010-09-05T21:49:24.331-07:00‘Architectonisch betonproduct en een dansje’<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Met de lange reis eindelijk achter de rug en 30 uur wakker te zijn geweest was ik eindelijk op de plaats van bestemming. Sydney, </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Australië. Onder meer bekend van dat ene gebouw waarin ze zingen en van één of andere brug die van de ene naar de andere kant van de rivier gaat….. </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">dat doen bruggen nou eenmaal.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Dat is wat je weet van Sydney als je er nog nooit geweest bent. Dat is waar Sydney om bekend staat, het zijn daarom ook alleen maar toeristische trekpleisters waar hordes van die chinezen die ik eerder al een keer heb beschreven op af komen. Van ver ziet het er mooi uit het opera gebouw heeft gewoon een een aparte vorm. Eenmaal binnen is het een aanfluiting. De enorme grijze balken van beton zorgen ervoor dat je dit gebouw ook weer zo snel mogelijk van een flinke afstand wil bekijken. De Mozaïek achtige geplaatste tegels op buitenzijde van het gebouw zorgen nog voor een kort ‘oh wat ziet dat er grappig uit’ momentje maar ik moet zeggen dat het daar ook wel bij blijft. Het schijnt en dat heb ik mij ook maar laten vertellen dat dit gebouw nogal vaak een steunbalkje nodig had vanwege de vreemde vormen die eigenlijk architectonisch niet helemaal volstonden.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Je betrapt jezelf er wel op dat je eigenlijk niet veel anders bent dan de al eerder beschreven aziaat, wel met een veel betere look zonder gekleurd pretklepje en trainingspak maar toch met die camera in de hand om dat ene speciale kiekje vast te leggen zodat je later nog een bewijs <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>van aanwezigheid hebt. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKur_PXCuxVmWfDTFP4co0Eq7v6vA7cPgmtisUBLpPXrtOFl22tUVAAJ0mKE4aeH7HrmbK1CCge1KshMsimagG62Vr6vGHLqv8tHY993XelmUWmNS18TSLyDEfhW8DMx_TfLj3qwqU8eQd/s1600/P8140022.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKur_PXCuxVmWfDTFP4co0Eq7v6vA7cPgmtisUBLpPXrtOFl22tUVAAJ0mKE4aeH7HrmbK1CCge1KshMsimagG62Vr6vGHLqv8tHY993XelmUWmNS18TSLyDEfhW8DMx_TfLj3qwqU8eQd/s200/P8140022.JPG" width="200" /></a></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: NL; mso-no-proof: yes;"><br />
</span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Bij deze het bewijs!..........<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">WHAUW!..........<o:p></o:p></b></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Nee het is niet zo dat die afgeleefde blik door de tegenvallende architectuur komt, nee zeker niet. Het komt eerder door de avond die hier vooraf plaatsvond. Van mij mag stappen worden gezien als een topsport want deze dag was zwaarder voor mij dan het rennen van halve marathons. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Met in de ene hand een fles bubbels, in de andere het glas en twee vingers de lucht in doe ik mijn dansje en beweeg ik op de maat van de muziek mee in de Ivy´s. Onherkenbaar al zeg ik het zelf. Mij zal je zo niet in een Groningse kroeg of dan wel club tegenkomen. Na ondertussen twee keer deze fout gemaakt te hebben weet ik ondertussen wel dat er een derde keer en misschien een vierde keer gaat komen. Deze exclusieve club… of misschien is het toch de alcohol, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>laat niks van je over. Slechte muziek, veel te dure drank en toch sta je er gewoon om er een keer te staan. Het binnenkomen is al een opdracht op zich. Al in de rij staande komen de groepen teleurgestelde mannen je tegemoet. Gelukkig heb ik nog geen problemen ondervonden om wat dames aan mijn zijde te krijgen om binnengeloodst te worden. Het vrouwengezelschap moet namelijk groter zijn dan het testosteron gehalte in de groep. Met trots paradeer ik naar binnen nadat ik de eerste beveiliging ben gepasseerd. Toch bij een tweede controle vraagt een grote vriendelijke man met zijn stoere fluoriserende hesje aan hoeveel alcohol ik al had genuttigd. Natuurlijk had ik al genoeg geconsumeerd en geen flauw idee meer dus ik kijk de man met mijn zwoele blik eens diep in de ogen aan en zeg met volle overtuiging ` only two wines sir! ´. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Naar <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mijn gevoel een redelijke periode gaf hij het verlossende antwoord en kon de avond beginnen. Een verhaal van wat volgt zou natuurlijk ook wel leuk zijn. Helaas, het eerstvolgende wat in me op komt was de hoofdpijn die ik de volgende ochtend moest ondergaan. <o:p></o:p></span></div>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7518787599301832484.post-76824045194448293052010-09-03T19:49:00.000-07:002010-09-06T20:35:01.757-07:00Meedoen met het meedoen puur vanwege het meedoen is gewoon een volger<div class="MsoNormal"><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Want meedoen zal ik, dacht ik zo toen ik daar de laptopclub van het stagehuis druk bezig zag te typen. Naast elkaar zonder een woordwisseling keek men aandachtig naar het vierkante schermpje waar ze hun verhaaltjes kwijt konden aan hun geliefden die thuis wachten op bericht. Spannende avonturen aan de andere kant van de wereld moeten natuurlijk online gedeeld worden </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">met de medemens! </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Voor degene die niet urenlang naar een computerschermpje zitten te staren is het thuiskomen de gelegenheid om eens gebruik te maken van de “woonruimte” om hun elektronica eens flink uit te stallen. De benaming laptopclub komt niet zomaar ergens vandaan, als je met 50 personen één open woonruimte moet delen en iedereen een laptopje bij zich heeft kan jij je vast wel voorstellen hoe dat is om na je stage thuis te komen. Het blijkt dus dat het “bloggen” (blijkbaar steeds populairder aan het worden ofzo)</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">nogal zeer geliefd tijdverdrijf is tijdens je verblijf in het buitenland. Ach, het is wel zo dat het misschien een keer leuk is voor later om terug te lezen. Vandaar dat ik ook maar meedoe met de gekte dat bloggen heet.</span></div></div><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></span><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal"></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Na het lezen van de blog van <a href="http://hetdromenderdwazen.blogspot.com/">Semra v.d L</a>, één van de dames uit het huis, kreeg ik al snel de kriebels. Het op zoek gaan naar synoniemen, het beschrijven van beschrijvingen en het vertellen van een verhaal door middel van verhalen, één woord, heerlijk! (Positief bedoeld Sem!). Niet dat het schrijven van teksten mij echt makkelijk afgaat, zeker niet, ik heb het gevoel dat ik al uren bezig ben met het stukje wat je net hebt gelezen. Zelf heb ik het waarschijnlijk al 6 keer gelezen omdat ik toch niet weet hoe het verder moet en hoe vaker je iets leest hoe sneller je het gevoel krijgt dat je eigen geschreven stuk eigenlijk steeds verder in waarde zakt. Ondertussen houd je met je ooghoeken al het delete knopje in de gaten en voor je het weet kan je opnieuw beginnen. Dan heb je nog het probleem van het Nederlandse taalgebruik, met al mijn denkvermogen probeer ik de d’s en t’s te ontwijken zodat ik niet die stomme fout bega. Gelukkig kan ik bij twijfel even googlen…. Nee de journalistiek is niet mijn ding dat weet ik gelukkig al wel. Ik kan mij nog herinneren dat we vorig schooljaar artikelen moesten typen van 2000 woorden over een onderwerp als de communicatie tussen overheid en burger betreffende het gezamenlijk ontwerpen van een beleid. Na een paar uur sta je al met de eerste plukjes haar in je handen want wie wil daar nou iets over schrijven? </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Nee, </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">zoals ik al zei is dat niet voor mij weggelegd, sommige dingen gaan mij te ver.</span></div><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></span><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">“hollend achter de hollende hollanders”<br />
<br />
<o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">Maar goed dat even ter zijde, de blog moet natuurlijk over mijn avonturen in Ozzieland gaan. Het is ondertussen al weer een maand geleden dat ik ben begonnen aan dit uitstapje naar de andere kant van de wereld. Wat mij nog steeds dwars zit is dat het niet eerder in mij is opgekomen dat ik met een Chinese maatschappij vloog. Natuurlijk vlieg je met een Chinese maatschappij Bart, je stapt over in Hong Kong wat natuurlijk voor de meesten de eindbestemming is. Tijdens het wachten bij de gate op Schiphol drong het ineens tot mij door, want ze kwamen al met hordes tegelijk aanzetten. Met de camera om de nek, een doorzichtig gekleurd pretklepje op en een trainingspak uit de jaren 80 gingen ze bij dezelfde gate zitten waar ik gelukkig al een zitplekje had weten te bemachtigen. Tsja Bart, dat had je ook van te voren wel kunnen bedenken! Je krijgt dan een slecht voorgevoel dat je straks de gelukkige bent die naast dit type mag plaatsnemen, voor 12 uur lang. Maar goed wie weet kan je met deze mensen wel hele diepgaande gesprekken voeren... je weet het niet.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"> Mag ik nou net het geluk hebben dat er ook nog een schooluitje was van een Chinese school met kinderen van rond de 14 jaar….. Maar hoezo een uitstapje naar Amsterdam? Volgens mij mocht ik mij al gelukkig prijzen als we één keer in het jaar naar het ponypark slagharen mochten! Ach ja tijden veranderen denk ik dan, iedereen weet ondertussen dat de Chinezen ooit de wereld gaan veroveren, ik wil wedden dat dit al de eerste verkenningstroepen waren! Alle onzin op een stokje, ik zat dus naast twee Chinese scholiertjes en om het verhaal kort te houden waren het ook 12 hele stille uurtjes.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"> Na alle filmpjes wel te hebben gezien en ondertussen 20 uur wakker geweest te zijn landde het vliegtuig in Hong Kong. Het overstappen verliep zonder enig veel moeite, er waren enkele Nederlanders die ook naar Australië gingen dus was het een kwestie hollend achter deze hollende Hollandse menigte aangaan. In een iets kleiner vliegtuigje van eigenlijk normaal formaat zat ik naast één van deze Nederlanders. Ze was nogal bekend met de vlucht aangezien ze deze al 14 keer had gedaan. Al haar positieve verhalen leken mij een beetje obsessief gedrag maar aan de andere kant geeft het wel een goed gevoel als je voor het eerst deze reis maakt in je uppie.</span></div><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"></span><br />
<span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div></span><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"> Wat vreselijk is aan dit soort lange vluchten is dat je de ene maaltijd na de andere voorgeschoteld krijgt. Vooral als je twee van deze vluchten achter elkaar maakt. Voor zover ik mij kan herinneren heb ik minstens vier lauwwarme magnetron maaltijden weggewerkt waar je niet bepaald een vrolijk gezicht van gaat opzetten, over de geur nog maar te spreken! Je kent dat wel, dat je een keer naast iemand gaat zitten waarvan je meteen al weet dat die andere specerijen gebruikt tijdens het koken dan dat jij gewend bent. Dat zijn van die momenten dat je het liefst even 2 meter aan frisse lucht tussen jullie beiden zou willen creëren. Een vliegtuig is helaas een afgesloten ruimte en een raampje openzetten is niet de slimste handeling op zoveel kilometer hoogte. Dit betekent dat je de maaltijd al een kleine drie kwartier van te voren kon ruiken. Dit allemaal was niet bevorderend voor de gesteldheid van de maag, helemaal niet als je ondertussen 20 uur dubbel zit gevouwen in je vliegtuigstoeltje en stil moet blijven zitten. Je kan wel even een wandelingetje maken maar goed eenmaal een keer de wandeling gemaakt te hebben heb je het hele vliegtuig ook wel weer gezien en keer je maar snel terug naar je plek. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpYN6gRtOeJp_t-Wqv2_mhDk0gTnQrtrc_1nwu9R1hoGkJ-XGrd5f6QRCJ5Koom2Gj1aypgF4KKM5RAqlc1zuzyj43Y6RHoeUHhJD-a60rLaaQG0vpKglm-xsBmwIThhR4YbevjCVyWd9k/s1600/P8060015.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpYN6gRtOeJp_t-Wqv2_mhDk0gTnQrtrc_1nwu9R1hoGkJ-XGrd5f6QRCJ5Koom2Gj1aypgF4KKM5RAqlc1zuzyj43Y6RHoeUHhJD-a60rLaaQG0vpKglm-xsBmwIThhR4YbevjCVyWd9k/s200/P8060015.JPG" width="0" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpYN6gRtOeJp_t-Wqv2_mhDk0gTnQrtrc_1nwu9R1hoGkJ-XGrd5f6QRCJ5Koom2Gj1aypgF4KKM5RAqlc1zuzyj43Y6RHoeUHhJD-a60rLaaQG0vpKglm-xsBmwIThhR4YbevjCVyWd9k/s1600/P8060015.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpYN6gRtOeJp_t-Wqv2_mhDk0gTnQrtrc_1nwu9R1hoGkJ-XGrd5f6QRCJ5Koom2Gj1aypgF4KKM5RAqlc1zuzyj43Y6RHoeUHhJD-a60rLaaQG0vpKglm-xsBmwIThhR4YbevjCVyWd9k/s320/P8060015.JPG" /></a><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">De zons ondergang boven Australië maakte veel goed, dat was wel even een fotomomentje dat ik heb kunnen vastleggen.<o:p></o:p></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;">Een foto die mij nog lang zal bijblijven.</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 14px;"><br />
</span></span></div>Bart Mulderhttp://www.blogger.com/profile/04387090829267372724noreply@blogger.com0